Bohemian Rhapsody
Jag bor i en liten myslya i centrala Reykjavik nu. Den är ganska gammal och inpyrd så vi målade om väggarna för att inviga den med vårt stoff. Dofter är så viktiga. Jag känner mig först hemma nånstans när mitt hem har börjat dofta på ett speciellt sätt. Ett välbalanserat kemiskt sammanhang som penetrerar luften, av allt vad vi har för oss därinne. Mat. Tvätt. Stearinljus. Rena lakan och smutsigt hår. Jag spärrar upp näsvingarna så de fladdrar varje gång jag stiger in genom dörren, för att se om hemmakänslan lagt sig där i "andrumsluften" (andrúmsloftið) som det heter på isländska. Vilket betyder atmosfär.
Och jag har äntligen investerat i en livs levande slagborr! Har alltid haft nån fix idé att man inte köper sånt helt enkelt. Suck. Alla dessa år av oupphängda ting. Men nu är det slut på väntan! Nu kan jag gå alldeles berserk och borra vid behov! Jag och "Black & Decker" kommer dessutom väldigt bra överens. Han får mig att känna mig som en stark och oberoende individ. Med honom i hand är jag rätt igenom (ursäkta) Oslagborr! Man blir liksom så incredibly macho med det där vapnet i handen.
Jag har slutat på resebyrån. Höll ju på att självdö för guds skull. No more skrivbordsjobb för mig. Nu är det empiriskt bevisat en gång för alla att jag behöver göra annat än jäsa på rumpan och hypnotisera hjärnan tills all kreativitet slocknar. Jag behöver känna mig meningsfull. Och meningen fick inte genomslagskraft bland alla sterila windowsdokument. Nej, meningen blev lös och lät sig försvinna.
Nu ska jag bara lära mig hålla tiden stilla i min hand på nytt.
Och jag har äntligen investerat i en livs levande slagborr! Har alltid haft nån fix idé att man inte köper sånt helt enkelt. Suck. Alla dessa år av oupphängda ting. Men nu är det slut på väntan! Nu kan jag gå alldeles berserk och borra vid behov! Jag och "Black & Decker" kommer dessutom väldigt bra överens. Han får mig att känna mig som en stark och oberoende individ. Med honom i hand är jag rätt igenom (ursäkta) Oslagborr! Man blir liksom så incredibly macho med det där vapnet i handen.
Jag har slutat på resebyrån. Höll ju på att självdö för guds skull. No more skrivbordsjobb för mig. Nu är det empiriskt bevisat en gång för alla att jag behöver göra annat än jäsa på rumpan och hypnotisera hjärnan tills all kreativitet slocknar. Jag behöver känna mig meningsfull. Och meningen fick inte genomslagskraft bland alla sterila windowsdokument. Nej, meningen blev lös och lät sig försvinna.
Nu ska jag bara lära mig hålla tiden stilla i min hand på nytt.
10 Comments:
Einmitt, hvað er svona merkilegt við það að vera karlmaður? Bora gat í vegg?
Bíddu! Skrýtið. Ég loka þínum glugga og opna einn til Möggu vinkonu minnar Best.
Hvað er þar nema færsla sem heitir "Hvað er svona merkilegt við það að vera karlmaður?"
Þar má lesa eftirfarandi:
Notar rafmagnsverkfæri
Helst aðeins öflugri en þú hefur þörf fyrir að nota. Til dæmis er mjög kúl og karlmannlegt að vinna með höggbor á meðan maður reykir sígarettu.
http://maggabest.blogspot.com/
Kosmískt shit, segi ég yður.
ég tek sko undir það með þér... ætli hálft Ísland hafi ekki skellt sér í BYKO um daginn í leit að höggborvél bara!
Kæmi mér svo innilega ekki á óvart!
Ég kíki líka stundum við hjá henni Möggubest. Enda er hún einhverskonar blogg-gúrú og mjög fær með að koma orðum frá sér :)
Þetta var virkilega skemmtilega hjá henni núna, enda var þetta skrifað eingöngu fyrir "Blaðið" er það ekki?
Jagur förstoð ingentingur....
eff: jagur pratur svenskur som en handicappad, förlåtaðu að þú inte kann förstå mina roliga skrivningar :(
Ég held þetta hafi komið í blaðinu. Sniðugt hjá Blaðinu að ráða hana Möggu múvístar.
Merkilegt annars hvað þú ert með öðruvísi "rödd" á sænsku en á íslensku. Nema það sé ég sem skilji sænskuna bara svona aðeins á ská. Held þú vitir samt hvað ég meina?
öðruvísi rödd... vá... þetta getur farið út í miklar Freudpælingar hérna. Hvað áttu við?
En sko héddna... ég er kannski bara tvírödduð! :) Soldið schizo, enda hafa Svíþjóð og Ísland alltaf verið miklar andstæður.
En sko... ég held að málið sé bara einfaldlega það, að ég flutti út svo rosalega ung, að ég er búin að þróa sænsku skriftunguna svolítið mikið meir en þá íslensku.
Er eiginlega bara svona hálfgerður svíi í mér. 13 löng ár.
Kul att du är tillbaka! :) Blev så glad när jag såg det!
Heh! Freud? Vá, ég var ekki að hugsa neitt tvíbent þarna, promis.
En ég átti við ... Æ. Bara, internetröddina. Skrifstílinn / persónuleikaflavorið af því sem fólk skrifar. Stemmarann? Sennilega einmitt þessi 13 ár.
Veit hvað þú meinar, ég ólst upp í Danmörku á einum mestu mótunarárunum. Var frekar out of it þegar ég kom heim svo. Er reyndar ennþá frekar out of it :) -- kannski var það ekki .dk að kenna. En Köben er alltaf "heima", einhvernveginn. Meira fuzzy, meiri mengun og stærri hlutföll einhvernveginn. Miklu betra! Mmm, danskt dísilloft.
13 ár? Guð hvað þú hlýtur að vera með kjút aksent.
Margt af mínu besta vinafólki er einmitt með svona nettan þjóðernis-rugling í sjálfsmyndinni, börn námsmanna sem lærðu úti o.þ.h.
Heyrðu, veistu... ég er nú bara ekki frá því að hafa séð þig vappa um á HAM-tónleikunum ígær! Varstu í svona blágrænum bol með úthverfum saumum?
Allavega... tónleikarnir rokkuðu svo skítfeitt að ég breyttist í rokkara þegar ég var þarna, en hingað til hef ég aldrei sést slamma með höfðinu, eða headbanga, á tónleikum. Þetta var eins og íslensk útgáfa af trans innbúadönsunum í Afríkutræbinu.
Sigurjón er kóngurinn. Ójá.
En hvað segirðu, hvað varstu lengi úti í Köben? Ég sakna einmitt þessi "stærri hlutföll" sem ég held að þú sért að tala um. Og að geta gufað upp og gerst eitt með kúltúrnum í svona díselskýji einhversstaðar. Það er svolítið sterílt og krasst andrúmsloftið hérna heima. Svona eiginlega of skýrt, þannig fólk setur bara upp grímur til þess að hafa eitthvað til að skýla sér! :)
Internetrödd... já... ég er ekki alltaf með frásegjandi rödd á blogginu. Þetta á það til að verða jafnvel ljóðrænt hjá mér á sænsku núorðið, veit ekki alveg af hverju. Kannski af því ég er ekki búin að tala sænsku almennilega í hálft ár núna, bara skrifað hana.
1) Ég var því miður ekki á HAM-tónleikunum, það hljómar eins og þetta gæti hafa verið Ingimar tvífari.
2) Andrúmsloftið? Ég veit!! Þetta er eitthvað sem ég hef oft hugsað en varla fundist taka því að nefna við nokkurn mann, hver myndi skilja svona bull? Ég er eiginlega bara feginn að heyra þig segja þetta.
Þetta gæti auðvitað sýnst svo mikið vanþakklæti: Að finnast loftið of tært. Hvað svo, gætu hinir spurt sig: Er þakið of hátt fyrir ykkur? Þröskuldarnir of lágir?
En bara já, ég fíla þykkara loft. Þabbaraþannig.
Þetta er eitthvað sem við ættum að stofna leynifélag um, frekar en að maður hrópi þessa skoðun sína á götum úti -- í ferska loftinu.
(Og já -- grímur. Fönní stöff.)
Skicka en kommentar
<< Home